Introduction: The Timeless Power of Devotion
Across centuries and civilizations, hymns have served as vessels of divine connection. Among them, the Hanuman Chalisa stands as a bastion of unwavering faith, composed by the saint-poet Tulsidas in the 16th century. Written in Awadhi, its verses resound with reverence, recounting the valor, humility, and omnipotent grace of Lord Hanuman.
Yet devotion is never bound by language. The essence of the Chalisa, while rooted in specific syllables, transcends dialects. Regional interpretations—particularly M.S. Ramarao’s Telugu version—have deepened its spiritual outreach. His rendition is not merely a translation; it is an invocation, a cultural bridge that makes the divine intimately accessible to Telugu hearts and homes.
దోహా
శ్రీ గురు చరణ సరోజ రజ నిజమన ముకుర సుధారి ।
వరణౌ రఘువర విమలయశ జో దాయక ఫలచారి ॥
బుద్ధిహీన తనుజానికై సుమిరౌ పవన కుమార ।
బల బుద్ధి విద్యా దేహు మోహి హరహు కలేశ వికార ॥
ధ్యానం
అతులిత బలధామం స్వర్ణ శైలాభ దేహమ్ ।
దనుజ వన కృశానుం జ్ఞానినా మగ్రగణ్యమ్ ॥
సకల గుణ నిధానం వానరాణా మధీశమ్ ।
రఘుపతి ప్రియ భక్తం వాతజాతం నమామి ॥
గోష్పదీకృత వారాశిం మశకీకృత రాక్షసమ్ ।
రామాయణ మహామాలా రత్నం వందే-(అ)నిలాత్మజమ్ ॥
యత్ర యత్ర రఘునాథ కీర్తనం తత్ర తత్ర కృతమస్తకాంజలిమ్ ।
భాష్పవారి పరిపూర్ణ లోచనం మారుతిం నమత రాక్షసాంతకమ్ ॥
మనోజవం మారుత తుల్యవేగమ్ ।
జితేంద్రియం బుద్ధి మతాం వరిష్టమ్ ॥
వాతాత్మజం వానరయూథ ముఖ్యమ్ ।
శ్రీ రామ దూతం శిరసా నమామి ॥
చౌపాఈ
జయ హనుమాన జ్ఞాన గుణ సాగర ।
జయ కపీశ తిహు లోక ఉజాగర ॥ 1 ॥
రామదూత అతులిత బలధామా ।
అంజని పుత్ర పవనసుత నామా ॥ 2 ॥
మహావీర విక్రమ బజరంగీ ।
కుమతి నివార సుమతి కే సంగీ ॥3 ॥
కంచన వరణ విరాజ సువేశా ।
కానన కుండల కుంచిత కేశా ॥ 4 ॥
హాథవజ్ర ఔ ధ్వజా విరాజై । [ఔరు]
కాంథే మూంజ జనేవూ సాజై ॥ 5॥
శంకర సువన కేసరీ నందన । [శంకర స్వయం]
తేజ ప్రతాప మహాజగ వందన ॥ 6 ॥
విద్యావాన గుణీ అతి చాతుర ।
రామ కాజ కరివే కో ఆతుర ॥ 7 ॥
ప్రభు చరిత్ర సునివే కో రసియా ।
రామలఖన సీతా మన బసియా ॥ 8॥
సూక్ష్మ రూపధరి సియహి దిఖావా ।
వికట రూపధరి లంక జలావా ॥ 9 ॥
భీమ రూపధరి అసుర సంహారే ।
రామచంద్ర కే కాజ సంవారే ॥ 10 ॥
లాయ సంజీవన లఖన జియాయే ।
శ్రీ రఘువీర హరషి ఉరలాయే ॥ 11 ॥
రఘుపతి కీన్హీ బహుత బడాయీ (ఈ) ।
తుమ మమ ప్రియ భరత సమ భాయీ ॥ 12 ॥
సహస్ర వదన తుమ్హరో యశగావై ।
అస కహి శ్రీపతి కంఠ లగావై ॥ 13 ॥
సనకాదిక బ్రహ్మాది మునీశా ।
నారద శారద సహిత అహీశా ॥ 14 ॥
యమ కుబేర దిగపాల జహాం తే ।
కవి కోవిద కహి సకే కహాం తే ॥ 15 ॥
తుమ ఉపకార సుగ్రీవహి కీన్హా ।
రామ మిలాయ రాజపద దీన్హా ॥ 16 ॥
తుమ్హరో మంత్ర విభీషణ మానా ।
లంకేశ్వర భయే సబ జగ జానా ॥ 17 ॥
యుగ సహస్ర యోజన పర భానూ ।
లీల్యో తాహి మధుర ఫల జానూ ॥ 18 ॥
ప్రభు ముద్రికా మేలి ముఖ మాహీ ।
జలధి లాంఘి గయే అచరజ నాహీ ॥ 19 ॥
దుర్గమ కాజ జగత కే జేతే ।
సుగమ అనుగ్రహ తుమ్హరే తేతే ॥ 20 ॥
రామ దుఆరే తుమ రఖవారే ।
హోత న ఆజ్ఞా బిను పైసారే ॥ 21 ॥
సబ సుఖ లహై తుమ్హారీ శరణా ।
తుమ రక్షక కాహూ కో డర నా ॥ 22 ॥
ఆపన తేజ సమ్హారో ఆపై ।
తీనోం లోక హాంక తే కాంపై ॥ 23 ॥
భూత పిశాచ నికట నహి ఆవై ।
మహవీర జబ నామ సునావై ॥ 24 ॥
నాసై రోగ హరై సబ పీరా ।
జపత నిరంతర హనుమత వీరా ॥ 25 ॥
సంకట సే హనుమాన ఛుడావై ।
మన క్రమ వచన ధ్యాన జో లావై ॥ 26 ॥
సబ పర రామ తపస్వీ రాజా ।
తినకే కాజ సకల తుమ సాజా ॥ 27 ॥
ఔర మనోరథ జో కోయి లావై ।
తాసు అమిత జీవన ఫల పావై ॥ 28 ॥
చారో యుగ ప్రతాప తుమ్హారా ।
హై ప్రసిద్ధ జగత ఉజియారా ॥ 29 ॥
సాధు సంత కే తుమ రఖవారే ।
అసుర నికందన రామ దులారే ॥ 30 ॥
అష్ఠసిద్ధి నవ నిధి కే దాతా ।
అస వర దీన్హ జానకీ మాతా ॥ 31 ॥
రామ రసాయన తుమ్హారే పాసా ।
సదా రహో రఘుపతి కే దాసా ॥ 32 ॥
తుమ్హరే భజన రామకో పావై ।
జన్మ జన్మ కే దుఖ బిసరావై ॥ 33 ॥
అంత కాల రఘుపతి పురజాయీ । [రఘువర]
జహాం జన్మ హరిభక్త కహాయీ ॥ 34 ॥
ఔర దేవతా చిత్త న ధరయీ ।
హనుమత సేయి సర్వ సుఖ కరయీ ॥ 35 ॥
సంకట క(హ)టై మిటై సబ పీరా ।
జో సుమిరై హనుమత బల వీరా ॥ 36 ॥
జై జై జై హనుమాన గోసాయీ ।
కృపా కరహు గురుదేవ కీ నాయీ ॥ 37 ॥
యహ శత వార పాఠ కర కోయీ । [జో]
ఛూటహి బంది మహా సుఖ హోయీ ॥ 38 ॥
జో యహ పడై హనుమాన చాలీసా ।
హోయ సిద్ధి సాఖీ గౌరీశా ॥ 39 ॥
తులసీదాస సదా హరి చేరా ।
కీజై నాథ హృదయ మహ డేరా ॥ 40 ॥
దోహా
పవన తనయ సంకట హరణ – మంగళ మూరతి రూప్ ।
రామ లఖన సీతా సహిత – హృదయ బసహు సురభూప్ ॥
సియావర రామచంద్రకీ జయ । పవనసుత హనుమానకీ జయ । బోలో భాయీ సబ సంతనకీ జయ ।
Hanuman Chalisa in Telugu (M.S. Ramarao)
2. M.S. Ramarao: The Voice of Bhakti in Telugu
Mandapati Suryanarayana Ramarao, fondly remembered as M.S. Ramarao, was more than a singer—he was a devout messenger of sacred sound. Born in Andhra Pradesh in the mid-20th century, he carried an innate musical genius, enriched by a profound sense of devotion.
Ramarao’s decision to render the Hanuman Chalisa in Telugu was both bold and transformative. In an era when devotional compositions were largely confined to classical Sanskrit or Hindi renditions, his voice emerged as a gentle yet powerful force, pioneering a movement that brought vernacular devotion to the forefront.
He didn’t merely read the words—he breathed life into them. Each syllable carried the weight of anubhooti (spiritual experience), making the listener feel not like a spectator, but a participant in sacred communion.
3. Translating the Divine: Hanuman Chalisa in Telugu
Translating a hymn as intricate as the Hanuman Chalisa is no mundane literary task. It is a spiritual responsibility. Every couplet holds layers of theology, philosophy, and poetic cadence. Ramarao’s Telugu version does not stray from this integrity. It retains the rhythmic structure and metaphysical undertones while gently adapting the text to a lyrical Telugu idiom.
Phrases like “సంకట మోచన హనుమాన్” become even more resonant when sung in the native language of the listener. The verses blend fluidly with Telugu phonetics, bringing a softness and melody uniquely suited to the region’s devotional culture. Through this meticulous linguistic adaptation, the Chalisa in Telugu becomes neither diluted nor distant—it becomes immediate, familiar, and personal.
4. Musicality and Emotion: M.S. Ramarao’s Rendition
It is one thing to translate the words. It is another to transmit their emotional pulse. M.S. Ramarao did both. His vocal tone was characterized by a meditative serenity, alternating between impassioned crescendos and whispering humility. The bhakti in his voice wasn’t performative—it was palpable.
Accompanied by minimalistic instrumentation, the emphasis remained on the lyrical content. The deliberate pace allowed listeners to dwell on each verse, each divine attribute of Hanuman, without haste. There was no rush to complete the Chalisa—only an invitation to immerse in its vibrations.
His style introduced a kind of musical tapasya, where the listener too became a seeker, enveloped in mantric repetition. The vibratory field he created through his singing continues to echo in homes and temples, where his rendition is often played at dawn or dusk—those mystical hours when the soul is most receptive.
5. Cultural Reverberations and Legacy
The ripple effects of M.S. Ramarao’s rendition are impossible to quantify. For many Telugu households, his version of the Hanuman Chalisa is not an occasional ritual—it is a daily rite of passage. Children grow up listening to his voice; elders find solace in it. In urban apartments and rural hamlets alike, the Chalisa resounds as an anchor of continuity.
His recording has stood the test of time, surviving waves of technological change—from audio cassettes to YouTube playlists. It is not uncommon to hear his voice streaming through Bluetooth speakers in the early morning hours, sanctifying modern spaces with ageless sound.
More than a singer, M.S. Ramarao has become an emblem of Telugu devotional tradition. His legacy is etched not only in the recordings he left behind but in the hearts he awakened to the grace of Hanuman.
Conclusion
The Hanuman Chalisa, in any language, is a hymn of sublime strength and surrender. Yet when interpreted through the voice of M.S. Ramarao in Telugu, it acquires a rare devotional texture—one that weaves together emotion, language, and faith with extraordinary finesse.
It is not just a translation. It is a transmission of Shakti, delivered through the reverent breath of a bhakta who understood that the true purpose of music is not entertainment, but elevation.
2 thoughts on “Hanuman Chalisa in Telugu (M.S. Ramarao)”